Sinds december 2017 ben ik de trotse eigenaar van Caprice. Toen, in 2017 een merrie van 8 jaar oud. Gebruikt voor de fok, maar mocht op zoek naar een nieuwe eigenaar.
Ik zocht een paardje om buitenritten en zo nu en dan een sprongetje mee te maken. Zij had echter nog nooit gesprongen, dus dat moeten we wel samen opbouwen.
Toch was ik verknocht aan haar. Vanaf het eerste moment dat ik in haar lieve ogen keek. Ik heb nog andere paarden bekeken, maar ik bleef maar aan haar denken en zelfs over haar dromen. Ik ben voor een tweede keer gaan kijken, ondanks dat ze er ff vandoor ging, wilde ik haar eigenaar dolgraag worden.
Inmiddels heb ik haar ruim drie jaar en zijn we onwijs naar elkaar toe gegroeid. Ik ben vorig jaar februari blijven hangen in de L1+5, want wedstrijden zijn er momenteel niet. Daarbij heb ik minder dressuur gereden, omdat ik van stal ben gewisseld en meer ben gaan springen.
Het grappige is dat ik de wedstrijden toch leuk ben gaan vinden, omdat we samen zo bevestigd kregen dat we verder kwamen.
Mijn droom was om ooit samengesteld te gaan rijden met haar, de crosslessen vonden we leuk. Echter heeft ze een nare karaktertrek en dat is gemeen stoppen als ze de hindernis niet kent of hij er vreemd uit ziet. Is ze er eenmaal overheen geweest dan gaat ze, maar laat je dit nu niet even kunnen proberen met eens springwedstrijd. Toch zijn we al onwijs vooruitgegaan in de springsport.
Daar ben ik heel erg trots op. Op haar, mijzelf en uiteraard ben ik mijn instructrice dankbaar voor het vertrouwen.
Maar door die karaktereigenschap van het weigeren heb ik eigenlijk die hoop een beetje opgegeven en gebruik ik haar voor heerlijke buitenritjes en een recreatieve sprong. Al wil ik haar niet ten onder doen, want ze heeft veel in haar mars en kan prachtig lopen. Mijn instructrice is eerste met haar geworden in het M klassement.
Mede het weigeren, er was nog een andere reden, heb ik besloten haar te laten dekken met een springhengst. In de hoop dat het veulen wat karaktertrekjes van vaders gaat krijgen. En ik toch nog spring wedstrijden kan gaan rijden.
Mijn droom is om met het veulen wel SGW (samengestelde wedstrijden) te kunnen rijden in de toekomst. Laten we hopen dat het een talentje is! Voor de niet paardenkenners: samengesteld is dressuur/springen/ cross in één wedstrijd.
De andere reden was, dat ik mijn lieve mamma beloofd had om ooit een veulentje met Caprice te fokken en het veulen naar haar te vernoemen.
Mijn mamma is oktober 2018 overleden. Daar schrijf ik een ander keertje over.
Op 7 mei 2020 is Caprice geïnsemineerd wat betekent dat ze op 7 april 2021 uitgerekend is. Ik had eigenlijk geen betere timing kunnen kiezen nu de wedstrijden en evenementen stilliggen wegens corona.
Inmiddels is ze ruim 9 maanden drachtig en kan ik het veulen ook goed voelen. Ook zie ik Caprice in de omvang toenemen. Ik kijk er zo naar uit. Hopelijk verlopen ook deze laatste twee maanden goed en zet ze straks in april een gezond veulentje op de wereld.
Keep you posted!
No Comments