Daar ligt ‘ie dan. De map met alle gegevens van mijn nieuwste opleiding. Wat is het heerlijk om erin te neuzen. Maar ook wel spannend. It’s real.
Inmiddels ben ik best van wat diploma’s in het bezit.
- Sociaal Pedagogisch Medewerker
- Onderwijsassistent
- Leerkracht basisonderwijs
- Interieurstylist
- Fotografie basis
- Aspirant Instructeur paardensport.
Variabel kun je best zeggen, maar ik hou van leren en kennis uitbreiden op verschillende vlakken. Bovendien kan ik wel zeggen dat ik denk dat ik onlangs echt de baan gevonden heb die momenteel het best bij mij past. Kinderen, lesgeven en paarden. Al mis ik het onderwijs best. Qua tijd en vier kinderen thuis is dit momenteel beter te managen.
Toen mijn lieve moeder ziek werd, hebben we het gehad over de doelen die ik nog bereiken wilde. En uit het niets bracht ons gesprek ons naar het beroep instructrice in de paardensport. Wellicht dat ik dat ooit nog eens doe, mam“. Dat lijkt me echt wat voor jou!”, was haar antwoord.
Het klopt. En het kwam op mijn pad. Waar ik het bestuur van mijn rijvereniging nog steeds dankbaar voor ben.
Ik begon met lesgeven van een jongensgroep (ik heb er immers zelf vier 😉 ), inmiddels is dat uitgebreid naar een club meiden, tieners en privélessen. Afgelopen jaar heb ik mijn instructeur diploma ORUN2 gehaald, waarmee ik officieel bevoegd ben om les te geven. De opleiding was leuk en leerzaam. En wat heb ik een boel geleerd. Ik had nooit verwacht dat die opleiding mij uiteindelijk zo zelfverzekerd deed lesgeven.
Ondanks dat het trainen van paarden pittig voor mij was, heb ik het aangedurfd om mij in te schrijven voor de vervolgopleiding. Want het vak daagt mij uit, vraagt op verdieping in mijn ogen. Ik wil nog beter paarden kunnen scannen, nog beter leren lesgeven. Nog meer theorie opslurpen wat te maken heeft met alles rondom deze mooie dieren.
Neem ik een risico? Wellicht! Het wordt pittig, maar ik hou wel van een uitdaging. Vooral omdat ik aan de slag moet met mijn eigen rijniveau.
Het is ook nog even een puzzel, omdat Caprice drachtig is en ik een paard mee moet kunnen nemen. Gelukkig heb ik her en der wat connecties waarmee ik vooruit moet kunnen komen.
Ik kan mij nog herinneren dat ik thuis vroeger werd uitgelachen als ik zei dat ik ooit een HBO opleiding wilde volgen. Ik was namelijk altijd “the rebel”. Wat was ik trots toen ik dat PABO papiertje mocht ondertekenen in april 2008.
When you say don’t do it, i will do it twice.
Dus… vandaag is de map van de opleiding ORUN3 binnengekomen. Het is definitief. Achttien maanden gaat de opleiding duren. Pittigere theorie, meer uren rijden, een beter rijniveau ontwikkelen. Ik ga de uitdaging aan en we gaan het zien. In het ergste geval, krijg ik mijn diploma niet, maar heb ik wel alle kennis opgedaan. Ik heb er in ieder geval zin in!
No Comments