Puppylove!

Nee, en dan heb ik het niet over de welgenoemde “kalverliefde”.
Zoals ik in een vorige blog schreef, stond ons iets leuks te wachten bij terugkomst uit Ibiza.

De intentie was om hier al eerder over te schrijven, maar onze Macey is moeder geworden van wel 9 (!) pups. Dat vergt, en dat wist ik heel goed van tevoren, véél tijd. Maar lieeef dat ze zijn 🙂

Haar bevalling begon eerder dan verwacht. Een hond is tussen de 57 en 68 dagen zwanger, gemiddeld 63 dagen. Bij grote nestjes bevallen teefjes vaak eerder. Australian Shepherds hun nestjes zijn meestal tussen de 6 en 8 pups. Eerste nestjes vaak wat kleiner.

De dierenarts had haar drachtig gescand, maar hoeveel dat wisten we niet precies.

Er waren vier puppy’s te zien op één echo. Dat zou een groot nestje zijn.

Macey was uitgerekend op 5 augustus, maar op 30 juli ’s avonds begonnen haar weeën. Ik herkende het gelijk, omdat Luna, ons oude maltezertje ook zo begon in 2014. De hele nacht heb ik met Macey beneden gezeten, ze bleef maar hijgen, maar er kwam niks. Ik durfde geen oog dicht te doen. Bang om een signaal te missen.

Die ochtend, na een hele nacht wakker samen, begon ze te rillen om 9.15 en niet veel later met persen. De bevalling was begonnen! Nauw bleef ik contact houden met Belinda, mijn dierenarts. Zij heeft me toen ook begeleid bij de bevalling van Luna.

We waren allemaal thuis en hebben de bevalling kunnen volgen. Al gingen de heren thuis nog wel even tussendoor tv kijken, als er weer wat geboren was dan riep ik ze er weer even bij. Want ik heb Macey geen seconde uit het oog verloren. Ik was wel bekaf na haar bevalling en de overgeslagen nacht. En de pups bleven maar komen 😀

Maar Macey deed het fantastisch.
Maar liefst 9 pups zijn er geboren en ze zijn prachtig! Vier teefjes en vijf reutjes.

Drie blue merle zoals moeder, zes black tri zoals vader. Alle pups kregen gelijk een puppy halsbandje van klittenband om, in kleur zodat we ze kunnen herkennen. Vooral in het begin was dat makkelijk. Inmiddels zou ik niet meer in paniek raken als ze af zouden gaan.

De eerste twee weken lagen de pups voornamelijk te slapen. Na 14 dagen gingen de eerste oogjes open en begonnen de puppy’s geluiden te herkennen. Zo grappig hoe snel ze aan een vaste stem wennen. Ze hoefden mijn stem maar te horen en alles begon te piepen.

Inmiddels hebben we de werpkist die mijn vader gemaakt heeft, verplaatst naar de garage.
De pups kunnen eruit klimmen, bovendien willen ze hun eigen nest niet bevuilen dus moeten ze eruit kunnen om hun behoefte te doen. Dit gaat al aardig goed dus ik hoop dat dat de nieuwe eigenaren scheelt met zindelijk maken. Aan kinderen en drukte (lees heel veel kinderen en drukte) zijn ze inmiddels wel gewend.

Er is ontzettend veel vraag (we komen pups tekort) naar ze. We hebben al veel leuke nieuwe eigenaren gevonden. Ze zijn nu bijna vijf weken oud. Met acht weken mogen ze naar hun nieuwe baasjes. Ondanks dat het heel veel werk is en tijd kost, genieten we intens van de gezelligheid van deze diertjes om ons heen. Al voel ik me soms een dierentuin met de hoeveelheid bekijks ze hebben.

Sinds kort mogen ze soms even los (we hebben een grote, overdekte puppy ren gemaakt in de tuin) en dan gaan ze met moeder heel de tuin door. Ze hebben nu het spelen door en dat vindt Macey ook erg leuk.

De kinderen zorgen allemaal goed voor ze. Voor het slapen gaan nog even stoeien of een knuffel. Als ik moet werken dan legt mijn oudste netjes de puppy’s even bij Macey.

Met zes weken zullen ze worden gechipt en krijgen ze hun eerste enting en paspoort.

Ik hoop dat de jongens deze ervaring nooit meer zullen gaan vergeten. Dat ze later nog eens tegen elkaar zullen zeggen : “Weet je nog, die puppy’s bij ons thuis vroeger?”

en dan daar achteraan: “en mama was me daar toch druk mee die had geen tijd meer voor ons ;)”

Uiteraard hoop ik dat alle nieuwe eigenaren blij gaan zijn met hun aanwinst! Ik ben sowieso dankbaar dat ze zo gewild zijn, maar dat er ook fijne nieuwe hondeneigenaren bij zijn.

Hoewel niet iedereen hier overtuigd was toen ik Macey op het oog had, hebben we geen moment spijt gehad van onze beslissing. Zowel vader als moeder zijn ontzettend lieve gezinshonden.

Tot zover deze puppyblog. Fijn dat ik ze eindelijk hier op lavidalonna aan jullie kan voorstellen!